ترازودون

ترازودون Trazodone همه چیز درباره قرص ترازودون

کد تولز » ابزار وبلاگ حرفه ای » سلامت » ترازودون

ترازودون به انگلیسی Trazodone - قرص ترازودون داروهای ضد افسردگی است. این برای درمان اختلالات افسردگی، اختلالات اضطرابی مورد استفاده قرار می گیرد.

نکاتی   که باید  قبل از استفاده ترازودون باید  بدانید
در این موارد برای اینکه مطمئن شوید مصرف داروی ترازودون برای شما  خطری در پی ندارد، با پزشک مشورت کنید:

• بیماری‌های کبدی یا کلیوی؛
• بیماری‌های قلبی؛
• خونریزی یا لخته شدن خون؛
• تشنج یا صرع؛
• گلوکوم با زاویه؛
• اختلال دوقطبی (افسردگی – شیدایی (مانیا))؛
• سابقه سندرم QT طولانی؛
• سابقه مصرف مواد مخدر یا افکار مربوط به خودکشی؛
• اگر شما به‌تازگی یک حمله قلبی را تجربه کرده‌اید.

نحوه مصرف داروی ترازودون

به طور معمول میزان مصرف این دارو برای درمان افسردگی برای بزرگسالان 150-600 میلی‌گرم در روز است و دوز شروع اولیه حدود 150 میلی‌گرم معمولا در هر روز می‌باشد.

توجه: در صورت وجود سکته اخیر قلبی این دارو نباید مصرف شود.

داروی ترازودون را دقیقاً همان طور که توسط دکتر شما تجویز می‌شود، مصرف کنید. راهنمایی‌های بر روی برچسب نسخه خود را خوانده و براساس آن عمل کنید. این دارو  را در دوز های بیشتر  و یا کمتر از مقادیر  توصیه شده، مصرف نکنید.

قرص فوری رهش ترازودون را باید پس از یک وعده غذایی یا یک میان وعده میل نمایید.

داروی  Oleptro را با معده خالی در هنگام خواب و یا در اواخر شب میل نمایید.

تمام قرص گسترده رهش این دارو را قورت ندهید. اجازه دهید که این قرص  در دهان شما بدون جویدن حل شود. در صورت نیاز داروی Oleptro  از محل خط تقسیم کننده آن به دونیمه تقسیم کرده و مصرف کنید.

تا زمانی که علائم بیماری در شما بهبود بیاید، ممکن است دو طول بکشد. اگر نشانه‌ها و علائم بیماری در شما بهبود نمی‌یابند، به پزشک خود اطلاع دهید.

استفاده از این دارو را به طور ناگهانی و یا اگر شما دچار علائم ناخوشایند ترک مصرف این دارو می‌شوید، متوقف نکنید. برای توقف بدون عوارض استفاده از این دارو، با پزشک خود مشورت کنید.
این دارو باید در دمای اتاق به دور از گرما، رطوبت و همچنین نور خورشید نگهداری شود.

قرص ترازودون در بارداری و شیردهی

مصرف  یک داروی ضد افسردگی SSRI در دوران بارداری ممکن است باعث ایجاد  مشکلات ریوی حاد  یا سایر عوارض در نوزاد شود. با این حال، شما اگر مصرف داروی ضد افسردگی خود را قطع کنید، ممکن است دچار عود افسردگی و یا سایر شرایط درمان شده شوید. اگر شما باردار هستید یا باردار شدید فوراً به پزشک خود اطلاع دهید. مصرف این دارو را در دوران بارداری بدون مشاوره با  دکتر خود متوقف یا شروع نکنید.

معلوم نیست که آیا این دارو از طریق شیر مادر به کودک شیرخوار انتقال می‌یابد یا نه  و یا اینکه به کودک شیرخوار آسیب برساند یانه. اگر در حال شیردادن یک نوزاد هستید، به پزشک خود اطلاع دهید.

عوارض جانبی ترازودون

با مصرف این دارو تهوع، استفراغ، اسهال، خواب آلودگی، سرگیجه، خستگی، تاری دید، تغییرات وزن، سردرد، درد عضلانی، خشکی دهان، طعم و مزه بد در دهان، گرفتگی بینی، یبوست

در صورتی که هر یک از این عوارض باقی ماند یا بدتر شد، فوراً با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.

برای از بین بردن خشکی دهان، آب نبات (بدون قند) و یا تکه‌های یخ بمکید، آدامس (بدون قند) بجوید، آب بنوشید، و یا از جایگزین بزاق استفاده کنید.

برای کاهش خطر ابتلا به سرگیجه و سبکی سر، به آرامی از حالت نشسته یا دراز کشیده، برخیزید.

به یاد داشته باشید که پزشک شما این دارو را به این خاطر تجویز کرده است که در نظر گرفته است فواید آن بیشتر از خطر عوارض جانبی آن است. بسیاری از افراد با استفاده از این دارو عوارض جانبی جدی ندارند.

در صورت بروز هر گونه عوارض جانبی جدی، از جمله موارد زیر فوراً پزشک خود را مطلع سازید: لرزش (ترمور)، کابوس، زنگ در گوش، مشکلات ادرار، خون در ادرار، نشانه‌های عفونت (به عنوان مثال، تب، گلو درد مداوم)، تنگی نفس، درد معده / شکم.

در صورتی که هر گونه عوارض جانبی بسیار جدی، از جمله: درد قفسه سینه / فک / بازوی چپ، غش، ضربان قلب سریع / نامنظم، تشنج، درد چشم / تورم / قرمزی، گشادتر شدن مردمک چشم، تغییرات بینایی (مانند دیدن رنگین کمان در اطراف چراغ)، فوراً کمک پزشکی دریافت کنید.

این دارو می‌تواند سروتونین را افزایش دهد و به ندرت باعث یک بیماری بسیار جدی به نام سندرم / سمیت سروتونین می‌شود. این خطر در صورتی که داروهای دیگری که باعث افزایش سروتونین می‌شوند را به طور همزمان مصرف کنید، افزایش می‌یابد، بنابراین تمام داروهایی که مصرف می‌کنید را به پزشک یا داروساز خود بگویید (بخش تداخلات دارویی را ببینید). در صورتی که برخی از علائم زیر بروز کردند، فوراً کمک پزشکی دریافت کنید: ضربان قلب سریع، توهم، از دست دادن هماهنگی، سرگیجه شدید، تهوع / استفراغ / اسهال شدید، کشش عضلات، تب با علت ناشناخته، تحریک / بی قراری غیر معمول.

با مصرف این دارو، در موارد بسیار معدودی برای مردان ممکن است نعوظ دردناک یا طولانی مدت (پریاپیسم) به مدت ۴ ساعت یا بیشتر رخ دهد، استفاده از این دارو را متوقف کنید و فوراً به پزشک مراجعه کنید، وگرنه مشکلات دائمی ممکن است رخ دهند.

واکنش آلرژیک جدی این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده هر گونه علائم واکنش آلرژیک جدی، از جمله: جوش، خارش / تورم (به خصوص در صورت / زبان / گلو)، سرگیجه شدید و تنفس دشوار، به پزشک مراجعه کنید.

نکاتی که در ارتباط با مصرف این دارو باید بدانید
ترازودون بهتر است بعد از وعده‌های غذایی یا با یک غذای سبک مصرف شود.
این دارو ممکن است نتایج آزمون‌های عملکرد کبد را افزایش و همچنین ‌تعداد گلبول‌های سفید و سطح هموگلوبین و هماتوکریت را کاهش دهد.
مصرف همزمان با غذا جذب را به تأخیر انداخته و مقدار جذب را تا حدود 20 درصد افزایش می‌دهد.
مصرف این دارو نباید به طور ناگهانی قطع شود.
در صورت نیاز به هرگونه عمل جراحی یا درمان اضطراری پزشک باید از مصرف این دارو مطلع گردد.
این دارو ممکن است موجب خواب آلودگی یا سرگیجه شود؛ بر همین اساس از انجام فعالیت‌های مستلزم هوشیاری، تا مشخص شدن اثرات کامل دارو، خودداری کنید.
بیماران سالخورده معمولاً به مقادیر اولیه کمتر نیاز دارند، زیرا احتمال بروز عوارض جانبی در آنها بیشتر است.
مصرف این دارو در کودکان توصیه نمی‌‌شود.
این دارو در افراد مبتلا به بیماری‌ قلبی، نارسایی کبدی و مشکلات کلیوی با احتیاط باید مصرف گردد.
در صورت فراموش کردن یک نوبت مصرف دارو،‌اگر تا زمان مصرف نوبت بعدی کمتر از 4 ساعت باقی‌ مانده باشد از مصرف نوبت فراموش شده و دو برابر کردن مقدار مصرف بعدی باید خودداری گردد.
به دلیل بروز احتمالی سرگیجه، هنگام برخاستن ناگهانی از حالت خوابیده یا نشسته، باید احتیاط نمود.
توصیه می‌شود ترازودن در دوران بارداری و شیردهی استفاده نشود.

تداخلات دارویی ترازودون
تداخلات دارویی ممکن است عملکرد داروهای شما را تغییر دهند و یا خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهند. این مقاله شامل تمام تداخلات دارویی امکان پذیر نیست. لیستی از تمام محصولاتی که استفاده می‌کنید (از جمله نسخه / داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) تهیه کنید و آن را به پزشک یا داروساز خود ارائه دهید. بدون تأیید پزشک مصرف این دارو را شروع یا متوقف نکنید، و یا دوز آن را تغییر ندهید.

محصولی که ممکن است با این دارو تداخل داشته باشد، دیگوکسین است.

مصرف مهار کننده‌های MAO با این دارو می‌تواند موجب تداخل دارویی جدی (احتمالاً منجر به مرگ) شود. از مصرف مهار کننده‌های MAO (ایزوکاربوکسازید، لینزولید، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، رازاگیلین، سلجیلین، ترانیل سیپرومین) در طول درمان با این دارو پرهیز کنید. اکثر مهار کننده‌های MAO نیز به مدت دو هفته قبل از درمان با این دارو نباید مصرف شوند. برای شروع و یا قطع مصرف این دارو با پزشک خود مشورت کنید.

سایر داروها که می‌توانند به حذف ترازودون از بدن شما تأثیر بگذارند، ممکن است عملکرد این دارو را نیز تحت تأثیر قرار دهند. نمونه‌های چنین داروهایی عبارتند از: کینیدین، ضد قارچ‌های آزول (مانند ایتراکونازول)، داروهای HIV (مانند ریتوناویر)، آنتی بیوتیک های مکرلید (مانند ازیترومایسین)، ریفامیسن ها (مانند ریفامپین)، داروهای مورد استفاده برای درمان حملات صرع (مثل کاربامازپین).

در صورتی که داروهای دیگری که موجب افزایش سروتونین می‌شوند را همراه با این دارو مصرف کنید، خطر ابتلا به سندرم/ سمیّت سروتونین در شما افزایش می‌یابد. نمونه‌هایی از چنین داروهایی عبارتند از: داروهای خیابانی مانند MDMA / “اکستازی،” مخمر سنت جان، داروهای ضد افسردگی خاص (از جمله SSRI ها مانند فلوکستین/ پاروکستین، SNRI ها مانند دولوکستین / ونلافاکسین). احتمال خطر ابتلا به سندرم/سمیت سروتونین ممکن است زمانی که این داروها را شروع یا دوز آنها را افزایش می‌دهید، بیشتر شود.

در صورتی که سایر محصولاتی که باعث خواب آلودگی می‌شوند را مصرف می‌کنید مثل آنتی هیستامین‌ها (از قبیل ستیریزین، دیفن هیدرامین)، دارو برای خواب و یا اضطراب (مانند آلپرازولام، دیازپام، زولپیدم)، شل کننده‌های عضلانی، و داروهای مسکن (مانند کدئین) پزشک یا داروساز خود را مطلع سازید. برچسب روی تمام داروهای خود (مانند داروهای آلرژی یا سرفه و سرماخوردگی) را بررسی کنید زیرا ممکن است مواد تشکیل دهنده آنها باعث خواب آلودگی شوند. از داروساز خود در مورد نحوه استفاده مطمئن داروها سؤال کنید.

موارد مصرف ترازودون
ترازودون برای درمان افسردگی تجویز می‌شود.

مکانیسم اثر ترازودون
این دارو برداشت مجدد سروتونین به داخل پایانه عصبی را مهار می‌کند و درد نتیجه سروتونین مدت زمان بیشتری گیرنده‌های خود را تحریک می‌کند.

فارماکوکینتیک ترازودون
این دارو از طریق خوراکی به خوبی جذب می‌شود نیمه عمر پلاسمایی آن 9-5 ساعت است. در کبد متاولیزه شده و دارای متابولیت و فعال می‌باشد 95% به پروتئین‌های پلاسما متصل می‌شود. دفع دارو از طریق صفرا و کلیه می‌باشد.

منع مصرف ترازودون
در صورت وجود سکته اخیر قلبی این دارو نباید مصرف شود.
عوارض جانبی ترازودون
‌خشکی دهان ، خواب آلودگی، تاری دید، اختلال در تطابق و افزایش فشار داخل چشم، یبوست، تهوع ، اشکال در ادرار کردن، تعریق، نعوظ مداوم، بثورات جلدی، لرزش دست، کهیر، اختلالات رفتاری(بخصوص در کودکان)‌، هیپومانیا، توهم( بخصوص در سالمندان)، افزایش اشتها،‌تغییر وزن، تشنج،‌اختلالات حرکتی و دیسکنزی ، تب ، اگرانولوسیتوز، لوکوپنی، ائوزینوفیلی، ترومبوسیتوپنی، هیپوناترمی و اختلال در عملکرد کبد از عوارض جانبی دارو هستند.

موارد مشابه قرص ترازودون

اسید فولیک,مترونیدازول,b2,قرص هیدروکسی زین,نورتریپتیلین,ستیریزین,فلوکستین

ناپروکسن,اورژانسی,سیتالوپرام,بیسموت ساب سیترات,تادالافیل,کلاریترومایسین

فلووکسامین,دکسترومتورفان,سرترالین,کاپتوپریل,موپیروسین,آتورواستاتین